6 Eylül 2010 Pazartesi

eylül.

Eylül aynı severim.
O sıcak yaz günleri geride kalır, bir ferahlığa kavuşur hava.
Yeni bir başlangıç gibi.
Heyecanlı, biraz da hüzünlü.
Ve birazda düşündürür sanırım beni.
Zaman böyle geçerken, sevilen onca şey varken vazgeçtiğimiz ya da
-vazgeçmek zorunda kaldığımız- bir çok şey.
Değişen bir çok şey.
Sararıp solan bir çok şey.
Sizde düşünün Eylül ayında.
Bu yapraklar gibi neler düşüp gitti hayatımızdan.
Dönmeyecekler bir daha geri.

Hiç yorum yok: